...Nerelerdesin...
Arkadaşım
Düşüncelerim karışık ve beynim çatlayacak gibi
Milyarların içinde yalnızım arkadaşım
Seni soruyorum şu karanlıklara nerelerdesin...
Yoksa sende mi boynunda kravatla protokollerdesin
Harcadılar mı seni
Özdeşleştin mi yoksa tek tip insanlarıyla düzenin
Öyle veya böyle yoksun meydanlarında ülkemin
Yoksun be arkadaşım,kıyısında bile bu gözyaşı denizinin
Sen ki put dolu meydanların İbrahimi idin
Yani sen arkadaşım,yeryüzünde Allahın halifesi idin
Ne oldu şimdi sana nerelerdesin...
Hani sanatsal bir şiir olsun diye söylemiyorum
Vallahi arkadaşım yokluğuna yanıyor,yokluğuna ağlıyorum
Biz bu diyarda seyrettik zulmün daniskasını
Daha dün yaşadık Sivas Cumhuriyet mektebinin Laik hokkabazlığını
Söylesene hangi kızıl güllerin cazibesine tutuldun
Yoksa arkadaşım,hayalini mi kurdun herhangi bir koltuğun
Bu suskunluk,bu sessizlik sana göre olmamalıydı
Yani şu çağdaş zalimler,omuzunda böyle göbek atmamalıydı
Velhasıl arkadaşım
Bir ben mülteciyim
Bir ben gerici,çağdışı
Bir ben radikal yobazım
Öyle olsun be
Elhamdirullah ben böylede mutluyum
Hiç olmazsa putperest,çağdaş laik,yani zalim değilim
Arkadaşım;söyle be
Kim bunlar
Kaç kişiler
Ve nereden geldiler
Gücü kaç paralık ki bunların
Ümmeti böyle mahfettiler
Hangi kızların örtüsüne saldırıyor
Bu fahişe fikirli soytarılar
Kendilerini nerede sanıyorlar ki bu dalkavuklar
Yine sitemim sanadır arkadaşım
Sana dönüyorum
Sen yoksun diye ortalarda kahroluyorum
Biliyorum ki ölmedin
Nefes alıp veriyorsun
Peki yatalak değilsen
Hala ne bekliyorsun
Ben daha ölmedim diye şöyle bir haykır
Haykırda hayatının laik kelepçesini kır
